بررسی تاریخچه میزهای ناهار خوری
تاریخچه میزهای ناهار خوری موضوعی جالب توجه است که شاید افراد زیادی برای کسب اطلاعات در این مورد کنجکاو باشند. تصور اینکه زمانی میزهای ناهارخوری وجود نداشتند و مردم اغلب بر روی سکوهای سنگی یا میزهای کوچک غذا می خوردند سخت است. آنها از میزها جهت بازی کردن یا نگارش و مطالعه استفاده می کردند و استفاده از میز برای صرف غذا رایج نبود.
یونانی ها را می توان اولین کسانی درنظر گرفت که اتاق هایی را برای صرف غذا در ضیافت های خود طراحی کردند. در بیان تاریخچه میزهای ناهار خوری در منابع مختلف آورده شده است که یونانی ها در این اتاق های مخصوص ضیافت ها و غذا خوردن نیمکت هایی از سنگ یا چوب تعبیه کرده بودند که تنها مردان حق نشستن در آنها را داشتند و زنان به حالت ایستاده و جوانان در این اتاق ها بر روی زمین می نشستند.
در تاریخچه میزهای ناهار خوری رومیان باستان نیز همچون یونانی ها از اتاق های مخصوص که برای غذا خوردن طراحی شده بودند استفاده می کردند اما از آنجایی که آنها معاشرت با زنان را بیشتر از یونانی ها دوست داشتند در همان کاناپه هایی که مردان در اتاق های غذاخوری به صرف غذا می پرداختند زنان را نیز جای می دادند.
در تاریخچه میزهای ناهار خوری، زمان محبوبیت این میزها به کدام قرن باز می گردد؟
در تاریخچه میزهای ناهار خوری قرن شانزدهم میلادی را می توان زمانی در نظر گرفت که میزهای ناهارخوری در میان مردم محبوب شدند. هر چند که اغلب میزهایی که در دوران باستان وجود داشتند به شکل میزهای ناهار خوری امروزی نبودند و سبک طراحی آنها متفاوت و اغلب کوچکتر بود اما در دوران های مختلف سبک های مختلفی به وجود آمده و تا مدل های امروزی تکامل یافتند.
در دوره ویکتوریا افرادی که از تمکن مالی خوبی برخوردار بودند هزینه زیادی برای طراحی و تزیین اتاق های ناهارخوری خود صرف می کردند. آنها از صندلی های روکش دار، بوفه های چوبی، تزییناتی از جنس استخوان و دستمال های پارچه ای گرانقیمت برای این منظور استفاده می نمودند. صرف وعده های غذایی در این اتاق ها برای آنها یک رویداد بسیار قابل توجه بود.
در تاریخچه میزهای ناهار خوری این میزها اغلب در کجا قرار داده می شدند؟
در زمان های گذشته نیز همچون زمان حال اغلب میزهای ناهارخوری در داخل یا نزدیک آشپزخانه قرار داده می شدند اما همیشه هم این طور نبود. در تاریخچه میزهای ناهارخوری آورده اند که گاها آشپزخانه با اتاق ناهارخوری فاصله زیادی داشته یا در طبقه متفاوتی قرار می گرفت و حتی در بعضی منازل آشپزخانه و اتاق ناهارخوری در ساختمان های متفاوتی قرار داشتند. علت این موضوع گرمای بیش از حد آشپزخانه ها و احتمال ایجاد آتش سوزی در این مکان از منازل بود.
کوچکتر شدن میزهای غذاخوری طویل دوران باستان
با گذشت زمان میزهای غذاخوری طویل دوران باستان که نیمکت مانند بوده، طراحی خاصی داشتند و برای نشستن تمام اهالی یک قوم در کنار هم تعبیه شده بودند کوچکتر شدند. این اتفاق بدین سبب افتاد که اشراف شروع به ترجیح دادن اجتماعات صمیمی تر در سالن های خارج از سالن اصلی غذاخوری که دارای میزهای طویلی بود نمودند.
تاریخچه میزهای ناهار خوری در آغاز قرن هجدهم
در آغاز قرن هجدهم بسیار معمول بود که خانم ها پس از صرف غذا میز و اتاق ناهارخوری را ترک می کردند در حالی که آقایان برای لذت بردن از نوشیدنی ها و سیگار باقی می مانند پس در این دوران آقایان ارتباط بیشتری با میزهای ناهارخوری برقرار می نمودند و از این رو طراحی این میزها در در این قرن اغلب مردانه تر بود.
در اواخر این قرن از آنجایی که هنوز طراحی اتاق ها و میزهای ناهارخوری چنگی به دل نمی زد اغلب خانواده آمریکایی به سختی برای صرف وعده های غذایی به صورت منظم به دور میز جمع می شدند؛ آنها از این اتاق ها و میزها به صورت چند کاربردی استفاده می نمودند و اغلب به صورت تنهایی یا چند شیفتی غذا می خوردند.
برپایی شام خانوادگی آمریکایی با ورود میزهای ناهارخوری از اروپا متداول شد و ابتدا تنها در خانه های ثروتمندان به چشم می خورد اما با گذشت زمان اغلب خانواده های متوسط نیز در سراسر دنیا شروع به استفاده از میزهای ناهارخوری طرح جدید نمودند.
هرچند یک خانه ممکن است حالت ساده ای داشته و به شکل یک قصر نباشد اما هنگامی که اهالی آن برای صرف خوراک دور یک میز ناهارخوری جمع می شوند صمیمیت و حس خوب وصف ناپذیری بر آن خانه حاکم می شود که این حس با حس داشتن هیچ قصر و کاخی قابل مقایسه نیست.
با نگاهی به تاریخچه میزهای ناهارخوری آن را نه در سده‌های کنونی بلکه در تمامی دوره‌های پیشین نیز مطلوب و محبوب می‌یابیم. هنگامی‌که ورق‌های تاریخ را نگاهی می‌اندازیم، گویی ابتدایی‌ترین نوع این میزها توسط یونانی‌ها و رومی‌ها مورداستفاده قرارگرفته‌اند. طراحی مبلمان و اکتشاف مدل‌هایی زیبا از آن را به‌راستی مدیون این دو امپراتوری بزرگ هستیم. امپراتوری‌هایی که همیشه در هر فرآیندی توانسته‌اند، همگان را متعجب سازند.
پس طبیعی است که در ایجاد طرح‌هایی خلاقانه از میزهای ناهارخوری نیز موفق باشند. برگزاری ضیافت و تجملات بخشی به دورهمی‌ها اولین دلیل استفاده از میزهای نهارخوری توسط یونانی‌ها و رومی‌ها بوده است. در همین حین مصری‌های باستانی نیز به بهره بردن از این ابزارها تمایل نشان دادند، اما استفاده‌ای فراوان و پرتعداد را از آن شاهد نیستیم.
ولی با گذر زمان این اروپایی‌ها بودند که پای میزهای نهارخوری را به مصارف روزمره نیز باز کردند و آن را در قالب عنصری ثابت از یک زندگی راحت و شاد معرفی نمودند. در این بخش از مطالب فروشگاه دهکده چوب سعی می‌کنیم، شمارا بیشتر با تاریخچه میزهای ناهارخوری و سیر صعودی آنها آشناسازیم.
تاریخچه میزهای ناهارخوری ازنظر شکل و طراحی
میزهای ناهارخوری از مدل‌های ساده‌تر شروع‌شده و تا طراحی‌های مدرن و موفق امروزی به‌پیش رفته‌اند. با بررسی تاریخچه میزهای ناهارخوری درمی‌یابیم که مدل‌های سنتی آن از جنس‌های چوب، سنگ مرمر یا فلز ساخته می‌شده‌اند. اشکال مربع و مستطیل که با پایه‌هایی X مانند یا به‌صورت متناوب طرح‌ریزی می‌شده‌اند، ابتدایی‌ترین نوع این ابزارها بوده‌اند.
باگذشت زمان رومیان این امپراتوری جهانی و کاتالیزور فرآیندهای بسیاری در دنیا، مدل‌های دایره‌ای را به‌عنوان نوعی اکتشافی به کشورهای متمدن آن زمان مانند ایتالیا معرفی نمود. این اختراع به‌گونه‌ای جذاب و همه‌گیر بود که تاکنون نیز به‌عنوان یک عنصر ساری و جاری در طراحی‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد.
اکنون طرح دایره‌ای در میان اشکال مختلف نفوذ بیشتری دارد. میزهای نهارخوری مستطیلی که توانایی جمع‌آوری تعداد کثیری از اعضای یک خانواده و یا مهمانان یک ضیافت را به‌راحتی داشتند در دوره‌هایی پرطرفدار ظاهر شدند.
از نمونه میز های مستطیلی میتوان به مدل میز ناهار خوری لوکاس اشاره کرد.
اغلب این نوع میزها در اندازه‌های بزرگ طراحی‌شده و می‌توانستند، سران یک خانواده یا بزرگان یک مهمانی را به‌عنوان رأس مهم در سر میزها جای دهند و به‌عنوان محور اصلی آن مهمانی معرفی کنند. در همین راستا خود میزها نیز عنصر اصلی سالن‌های غذاخوری بوده و محلی عالی به‌منظور سرو غذا و نوشیدنی محسوب می‌شدند.
ولی طرح‌های دایره‌ای تمامی این اصول و قواعد را در هم شکست و باهدف ایجاد فضایی غیررسمی و صمیمی‌تر به میان عموم راه یافت. امکان دسترسی میزبان به‌تمامی بخش‌های میز بدون نیاز به جابه‌جایی و دید همه‌جانبه و مساوی تمامی افراد حاضر به یکدیگر از مزایای این نوع میزها بود که سبب همه‌گیری آن گشت. اکنون میزهای دایره‌ای و مستطیلی هر دو در طرح‌هایی مدرن جایگاه ویژه‌ای دارند.
تاریخچه میزهای ناهارخوری ازنظر سبک
عادات غذایی معاصر گویی تمایل بازگشت به سده‌های میانه را نشان می‌دهد و آنچه از تاریخچه میزهای ناهارخوری ازنظر سبک برمی‌آید، نیز بر این اصل پافشاری می‌کند. در عصر حاضر بیشتر سعی می‌شود، طراحی‌های فضاهای غذاخوری به سمت دیزاین‌هایی آرام، ساده‌تر و صمیمی سوق یابد.
با نگاهی به گذر میزهای نهارخوری در طول تاریخ ازنظر سبک‌شناسی، گویی ما از تمدن باستان قدیم بازهم الهام گرفته‌ایم و ازنظر طراحی به تزئینات ویکتوریایی در تمامی بخش‌های این میزها تمایل داریم. اکنون دیگر زمانه به‌کارگیری همان سبک‌های قدیمی اما از موادی پیشرفته‌تر و در قالب فرآیندهایی هم‌راستا با فناوری‌های روز است.
طیف گسترده‌ای از سلیقه‌ها و نیازها به بستر میزهای نهارخوری واردشده‌اند و این امر سبب گشته، طرح‌هایی هیجان‌انگیز و تزئیناتی منحصربه‌فرد ایجاد شوند.
ولی در حین این سیر صعودی و تکاملی میزهای نهارخوری، آنچه همیشه به‌عنوان عنصری پایدار حفظ و حراست گشته، مرکزیت این عناصر و توجه به آنها از باب ارتباط سازی و ارزش‌آفرینی است که برای جمع‌ها پدید آورده‌اند.
درواقع بر طبق تاریخچه میزهای ناهارخوری آنها توانسته‌اند، در تمامی دوره‌ها به‌عنوان ملجأ و مأمنی برای برقرار سازی ارتباط بین افراد شناخته شوند و ارزش‌های خانوادگی و دورهمی‌های دوستانه را تأیید نمایند.
زمان اوج محبوبیت میزهای نهارخوری در دوره‌های مختلف
تاریخچه میزهای ناهارخوری محل تولد این میزها را به زمان اقتدار امپراتوری‌های روم باستان نسبت می‌دهد. دوره‌های باستان یادآور طرح‌هایی ساده‌تر و عصر ویکتوریایی بازگوکننده مدل‌هایی در اوج زینت و نقوش پرکار هستند. به‌گونه‌ای که افراد متمکن در عصر ویکتوریایی از پرکارترین و پرهزینه‌ترین مدل‌های رایج آن زمان استفاده می‌نمودند.
برای زینت نمودن روی میز نیز از دستمال‌های گرانقیمت، تزئینات چوبی نفیس، صندلی‌ها با روکش‌های مخملی زیبا و … بهره می‌بردند. البته اتاقی مجزا و با انواع دیوارکوب‌ها، بوفه‌های چوبی زیبا و … نیز در آنها رواج داشته که این میزها بر شکوه و جلال این اتاق‌ها می‌افزوده‌اند.
ولی قرن شانزدهم را زمان اوج اقتدار و محبوبیت این میزهای معرفی می‌نمایند. بنابراین ازآن‌پس استفاده از این میزها رونق گرفته و سعی می‌شود، مدل‌های متفاوتی از آنها عرضه گردد. با ورود به قرن هجدهم حتی افراد کم‌بضاعت‌تر نیز از این ابزارها به‌منظور جمع نمودن اعضای خانواده در زمان صرف غذا کمک گرفتند. ازاین‌رو بعد از قرن هجدهم شاهد رواج بی‌حدومرز میزهای نهارخوری در میان اقشار مختلف جامعه می‌باشیم.
در حال حاضر نیز فروشگاه دهکده چوب با گردآوری انواع مدل‌ها و طرح‌ها از ساده تا نمونه‌های پرکار توانسته مخاطبان این مجموعه را برای دسترسی به نمونه‌های در سبک‌های کلاسیک، مدرن و … یاری رساند. این ابزارهای به یاد مانده از قرون گذشته، به‌راستی در عصر حاضر محبوبیت بالایی دارند و نوعی تکامل‌یافته و باشکوه محسوب می‌شوند.
ساختمان‌ها و میزهای نهارخوری در سیر زمانی
با نگاهی به تاریخچه میزهای ناهارخوری متوجه می‌شویم که درگذشته به علت وسعت ساختمان‌ها مکان مجزایی برای میزهای نهارخوری در نظر گرفته می‌شده است. ولی اکنون با کوچک شدن ساختمان‌ها میزهای نهارخوری بخشی از پذیرایی را اشغال می‌کند یا در آشپزخانه‌ها جای می‌گیرند.
در این حالت بسته به محل قرارگیری و نوع دیزاین آن بهتر است، طرح، رنگ، ابعاد و … میزها انتخاب شوند. گاهی سبک جاری بر محیط منزل شما مدرن است که در این حالت میزهای نهارخوری شیشه‌ای با پایه‌های فلزی انتخابی شایسته‌تر هستند. ولی اگر سبک کلاسیک را بیشتر می‌پسندید میزهای چوبی با کنده‌کاری‌هایی شکیل انتخاب ایدئال‌تری محسوب می‌شوند. ازاین‌رو فرقی نمی‌کند قصد قرار دادن میز خود را در چه مکانی ندارد فقط از تناسب و هماهنگی آن در مکان انتخابی‌تان مطمئن شوید.
